Συνολικές προβολές σελίδας

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Το πρόβλημα της ακτοπλοΐας εν μέσω κρίσης, του Δημήτρη Λαβατσή


Η γενική κατάσταση, οι επιπτώσεις στην ακτοπλοΐα,  η απάντηση  του ΣΥΡΙΖΑ, και η ανάγκη για  συνολική  ανατροπή. 

Τα αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής  και οι καταστροφές που αυτή συσσωρεύει δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανέπαφα ούτε τα νησιά που είχαν στο παρελθόν  ευμάρεια.Και εδώ λοιπόν
 ,
 παρά τον στρουθοκαμηλισμό και την προσπάθεια ωραιοποίησης των καταστάσεων από την μεριά του τοπικού πολιτικού  και οικονομικού κατεστημένου (βουλευτές,  τοπική αυτοδιοίκηση  και αρκετοί επιχειρηματίες) που χαρήκανε με τον εξορθολογισμό 
 που θα έφερναν
 τα μνημόνια
 ,
  τα αποτελέσματα είναι ιδιαζόντως επώδυνα.
Ανεργία,
 
κλείσιμο μικρομάγαζων αλλά και αρκετών μεγαλύτερων,
 
δραματική υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών -υγεία,σχολεία-διοικητικός μηχανισμός-επαπειλούμενο κλείσιμο του Πανεπιστημίου.
Από  αυτή την άκρως επιθετική πολιτική του κεφαλαίου απέναντι στην κοινωνία μας- για το καλό μας!-δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι ναυτιλιακές εταιρείες της ακτοπλοΐας.
Το σύνθημα το είχε δώσει πριν από χρόνια, αν θυμάμαι καλά ο τότε πρόεδρος της ένωσης ακτοπλόων Βεντούρης, όταν σε διαμαρτυρίες των νησιωτών για τα ακριβά εισιτήρια, τα δρομολόγια και την νησιωτική διασύνδεση   είχε πει "Δεν θα μου πουν οι νησιώτες που θα πάω τα πλοία μου!"
Εδώ βρίσκεται όλη  η  αιτία των αδιεξόδων .Σε μια οικονομία που δεν οργανώνεται με βάση τις ανάγκες των πολλών αλλά τα κέρδη των ολίγων που - τι πιο φυσικό - οι εξουσία βλέπει  τις ανάγκες των πολλών μόνο σαν δυνατότητα για κέρδος.Και πιέζει  με τον μόνο τρόπο που ξέρει: αντιδημοκρατικά. Με νόμους που νομοθετούν οι άνθρωποί τους (πχ Μουσουρούλης) και  με αδράνειες, ατυχήματα, συνεχή εκβιασμό της ζωτικής μας ανάγκης για συγκοινωνία .Και πολύ περισσότερο όταν η οικονομική κρίση καθιστά αυτές τις ανάγκες πιο επιτακτικές αλλά δίνει και την δυνατότητα να επικαλούνται την  συστημική κρίση και να την χρησιμοποιούν ως εργαλείο για να  οργανώσουν την κοινωνία,να την υποτάξουν να την συνηθίσουν  να ζει στην φτώχεια και στην εξαθλίωση  που είναι απαραίτητη για τα κέρδη τους.ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΕΠΑΝΑΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ  ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ

Πάει  πολύ  λοιπόν ,να βγαίνουν διάφοροι από τα τοπικά στελέχη των κυβερνητικών κομμάτων μέχρι τον  ακροδεξιό πρωθυπουργό και τον  εμπλεκόμενο στην λίστα Lagard αντιπρόεδρό του και να μας γράφουν  σαν να βρισκόμαστε  στο 1980  η στο 1990 όταν οι ιδέες των νεοφιλελεύθερων  ερχόντουσαν σαν απάντηση στο έλλειμμα στρατηγικής  της Αριστεράς της εποχής εκείνης πανευρωπαϊκά.Από τότε οι ιδέες τους δοκιμάστηκαν, εφαρμόστηκαν και έχουν σωρεύσει καταστροφή σε όλον τον πλανήτη.Η δε διαχείριση της κρίσης από τους ίδιους είναι  το ίδιο εγκληματική για τις κοινωνίες.Θάπρεπε να απολογούνται οι νεοφιλελεύθεροι και να αποσύρονται ως Μαυρογυαλούροι της σήμερον αντί να κουνάνε τον δάχτυλο λέγοντας μας ότι δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα  από την κόλαση που οργανώνουν καθημερινά.Όμως το κεφάλαιο ,το κεφαλαιοκρατικό συμφέρον, δεν έχει δημοκρατικές ευαισθησίες (και οι άνθρωποί του καμία τσίπα).Μόνο όταν αναγκάζεται από κοινωνικές δυνάμεις από τις υποτελείς τάξεις,μόνον τότε το Κεφάλαιο υποχωρεί.Μόνο όταν φοβηθεί πιθανή ανατροπή της εξουσίας του.Γενικά όμως η εξουσία του υπάρχει ως εγγενής τάση προς τον ολοκληρωτισμό.Να μην το ξεχνάμε ούτε στιγμή: οι αστικές δημοκρατίες υπήρξαν αποτέλεσμα σκληρότατων συνεχών αγώνων των όπου γης εργαζομένων. Ο καπιταλισμός, όπως μας δείχνει η Κίνα,  μπορεί να υπάρχει χωρίς δημοκρατία

Έτσι σε  περιόδους αναδιοργάνωσης όταν η κρίση του κεφαλαίου δεν αφήνει περιθώρια συμβιβασμών, όταν όλα είναι πιθανά, ο θρίαμβος αλλά και η ήττα του κεφαλαίου, οι "δημοκρατικές ευαισθησίες" των αστών πολιτικών  εξαερώνονται.Μπρος στον κίνδυνο για τα ταξικά τους συμφέροντα ενώνονται.Έτσι στεγάζονται στην ίδια πολιτική παλαιοί κεντροδεξιοί(πχ Προκόπης Παυλόπουλος) και συνυπάρχουν σε όλα τα επίπεδα με τους φασίστες. Οι νεοφιλελεύθερες λογικές, ο δαρβινισμός της καπιταλιστικής οικονομίας  συμπορεύεται, συμπλέκεται και παντρεύεται με τον φυλετικόδαρβινισμό των φασιστών.Κάποιοι εξ αυτών συμπυκνώνουν τις δύο λογικές  ως άτομα σε όλη τους την πορεία: Αδώνηδεςπου διαλύουν την δημόσια υγεία, και Βορίδηδες συναντιούνται με τον Ταμήλο  που δηλώνει με επιθετικό τρόπο  ότι το κράτος δεν έχει καμία υποχρέωση να μεριμνά για τον περιορισμό της ανεργίας αλλά  και με κεντροδεξιούς όπως οι τοπικοί μας βουλευτές-Τριαντάφυλλος και Μουσουρούλης- που ευγενικά σηκώνουν τα χεράκια τους και με άσχετα χαμόγελα ψηφίζουν την καταστροφή μας!.
Απέναντι σε αυτήν την καταστροφή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αγώνες  και αγωνιστικό πρόγραμμα.Πρόγραμμα σύγκρουσης με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και στο θέμα που αναφερόμαστε εδώ.Την ακτοπλοΐα και τις νησιωτικές συγκοινωνίες:

"Θα  συγκροτήσουμε άμεσα, στα πλαίσια μιας μικτής ακτοπλοϊκής αγοράς, ένα δημόσιο-κοινωνικό φορέα ακτοπλοΐας κατά τα πρότυπα των σκανδιναβικών χωρών, αντικείμενο του οποίου θα είναι ο επιτελικός σχεδιασμός, η επαναχάραξη των ακτοπλοϊκών δρομολογίων με τη συμμετοχή και της τοπικής αυτοδιοίκησης, η δρομολόγηση πλοίων πρωταρχικά στις λεγόμενες «άγονες γραμμές», για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Προς αυτή την κατεύθυνση θα αξιοποιήσουμε όλες τις εθνικές και ευρωπαϊκές δυνατότητες, αφού και η Ε.Ε. είναι διατεθειμένη να χρηματοδοτήσει κοινοπραξίες με συμμετοχή του δημοσίου, ακόμα και για κατασκευή και ναυπήγηση τους σε ελληνικά ναυπηγεία."
Επειδή όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επαγγέλλεται απλώς ένα φιλολαϊκό 
 πρόγραμμα αλλά την ανατροπή του σημερινού ολοκληρωτικού τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας που  υλοποιεί το κεφάλαιο, θα προχωρήσουμε με  ετερόδοξες πρακτικές.Απέναντι στις επιτάξεις των πληρωμάτων που έκανε η κυβέρνηση  αν χρειαστεί θα προχωρήσουμε σε επιτάξεις πλοίων.Απέναντι στον κάθε Βεντούρη που επικαλείται την ατομική του ιδιοκτησία και τα δικαιώματά του σε αυτήν θα προχωράμε με διαρκή δημοκρατικό προγραμματισμό.Οι κοινωνίες, οι τοπικές κοινωνίες θα αποφασίζουμε με ποιόν τρόπο θα καλύπτονται οι συγκοινωνιακές ανάγκες μας.Και θα αποτελεί αντικείμενο διαρκούς  γόνιμης συζήτησης ο συνεχής επαναπροσδιορισμός των αναγκών με βάση τις μεταβολές της κοινωνίας που οι ίδιοι οι πολίτες  θα αποφασίζουμε  και θα υλοποιούμε.Η ανωτερότητα και ο πολιτισμός του κοινωνικού σχεδιασμού και ελέγχου απέναντι στην ασυδοσία και βαρβαρότητα της καπιταλιστικής αγοράς 
                                                                                ΔημήτρηςΛαβατσής



                                              Μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Χίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου