Όταν ο εγκλεισμός και οι απάνθρωπες συνθήκες...
βαφτίζονται “χώροι υποδοχής” ... είναι ντροπή.
Όταν ο εγκλεισμός και η κράτηση αφορούν ανθρώπους που το μόνο τους έγκλημα είναι ότι έρχονται στην Ελλάδα κυνηγημένοι, αυτό είναι απάνθρωπο και απαράδεκτο.
Στην Χίο, ο ξύλινος οικίσκος που βρίσκεται απέναντι από το λιμεναρχείο είναι χώρος που οι αρχές αυτού του τόπου αποθηκεύουν ανθρώπινες ψυχές, μέχρι την μεταφορά τους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μερσινίδι. Χωρίς πιστώσεις για τα στοιχειώδη, το φαγητό, το νερό και τα είδη πρώτης ανάγκης που είναι ανύπαρκτα.
Οι πρόσφυγες βρίσκονται στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, άντρες, γυναίκες και παιδιά, παραδομένοι στο έλεος των αρχών που δεν κάνουν το παραμικρό για να αλλάξει αυτή η αθλιότητα.
Αυτόν τον χώρο της ντροπής πρέπει να τον κλείσουμε. Όπως και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την Ελλάδα, που οφείλουμε να τα μετατρέψουμε σε χώρους φιλοξενίας των χωρίς χαρτιά συνανθρώπων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου