Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΚΡΟΥ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,του Δημήτρη Λαβατσή

 Την περίοδο 44 -46 στην κατεστραμμένη από τους ναζί Ελλάδα  έλαβε χώρα ο τεράστιος κοινωνικός εκβιασμός που εξώθησε τους Αγγλοαμερικάνους  να βοηθήσουν αποφασιστικά στην  μετέπειτα εξέλιξη -τον εμφύλιο.

 Η νέα αστική τάξη που είχε προκύψει από τους μαυραγορίτες ,τους άρπαγες και τους ταγματαλήτες –συνεργάτες των ναζί  αναπαρήγαγε την πολιτική αστάθεια με κάθε τρόπο. Συνέχισε την τρομοκρατία  της κατοχής και , παρά την εξαιρετικά συγκρατημένη στάση του ΕΑΜΙΚΟΥ κόσμου, και το εξαιρετικά μετριοπαθές  πρόγραμμα του ΚΚΕ(που τότε ήταν η μεγαλύτερη δημοκρατική πολιτική δύναμη) , εκβίαζε συνεχώς για παραπέρα υποταγή. Προκλητικός πλούτος, εξαγωγές χρυσού  και καταθέσεις στην Ελβετία. Και από την άλλη, πείνα ίσως και για το 90% του πληθυσμού 3.000.000 άστεγοι ή κάτοικοι σε άθλια σπίτια. Το 50% του πληθυσμού με προβλήματα υγείας…. Δυό Ελλάδες: Η μία των ρεαλιστών της κατοχής, των εθνικοφρόνων αυτών που  συκοφαντούσαν την αντίσταση σαν πηγή δεινών και πλούτισαν από την συνεργασία με τους ναζί και την αρπαγή. Από την άλλη  η Ελλάδα του μόχθου ,της αλληλεγγύης της αντίστασης της αξιοπρέπειας. Αυτή που πραγματοποίησε την ΕΑΜΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ. Την Αντίσταση που προχώρησε σε κοινωνική αυτοοργάνωση , ουσιαστικά κοινωνική Επανάσταση .

Με τον κοινωνικό πόλεμο  το 1945-46 οι πολιτικοί πρόγονοι του κ Σαμαρά οδήγησαν τη χώρα σε εμφύλιο με τραγικές συνέπειες για 30 χρόνια. Αυτά θυμήθηκα χθες όταν άκουσα

τον πολιτικό  απόγονο της παραπάνω εθνικοφροσύνης  τον  πρωθυπουργό της τετρακομματικής (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ-ΔΗΜΑΡ –και η άνευ χαρτοφυλακίου,  αλλά πολλαπλά χρήσιμη για την πολιτική του ΧΡΥΣΗ  ΑΥΓΗ) να μιλάει  για ευθύνη. Γιατί μίλαγε  με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα:

Για  ελπίδες ψεύτικες που  ορισμένοι από την Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ προφανώς –το  σημερινό ΚΚΕ είναι  έξω από τη ζωή και δεν του δημιουργεί πρόβλημα) καλλιεργούν  ότι μπορεί να γίνει αλλιώς, ότι δηλαδή μπορούμε να ζήσουμε ανθρώπινη και όχι εφιαλτική!

Μίλησε για άκρα ο πρωθυπουργός της τετρακομματικής. Ταυτίζοντας την ΧΡ  ΑΥΓΗ  με την Αριστερά.

Ο πρωθυπουργός αυτός θεωρεί τον εαυτό του «κέντρο»(όπως και οι Βενιζέλοι και Κουβέληδες) ,την ίδια στιγμή που εφαρμόζει την πολιτική του αιώνιου μονόδρομου της, χωρίς όριο  εκμετάλλευσης στον  κόσμο της εργασίας. Πρόκειται όπως και το 45 -46 για ανοικτό κοινωνικό πόλεμο: των εχόντων, εναντίον του 80-90% του πληθυσμού. Και αυτό για τον  Σαμαρά δεν είναι ολοκληρωτισμός!

Ο πρωθυπουργός αυτός υιοθέτησε όλη την επιχειρηματολογία της ναζιστικής ακροδεξιάς πως υπαίτιοι  για όλα είναι οι μετανάστες και όχι βέβαια τα συμφέροντα που τον ταΐζουν πολιτικά. Δηλαδή το  τραπεζικό κεφάλαιο ,λόμπυ βιομηχάνων ,τοκογλύφοι, εταιρείες  καναλαρχών, Μπόμπολες κλπ που εκτός των άλλων  με την μόνιμη φοροαπαλλαγή  τους δημιούργησαν την κρίση  χρέους. Φυσικό είναι .Δεν  καρφώνει τα αφεντικά του. Όπως και η ακροδεξιά ναζιστική ή άλλης απόχρωσης(!)  με αυτά που λέει  προσπαθεί να αποπροσανατολίζει.

Και έχει ένα μοναδικό  όραμα ως  πρωθυπουργός: Να γίνουμε κάτι σαν  Βαλτική χώρα (Λιθουανία πχ ) που αφού τσακίστηκε από παρόμοιες πολιτικές  χάνοντας το μισό ΑΕΠ (και το 1/3 (!)του πληθυσμού έφυγαν μετανάστες ) επέστρεψε σε ρυθμούς ανάπτυξης με μισθούς 300 ευρώ! Για να αποκατασταθούν τα ποσοστά κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Αυτός λοιπόν ο Πρωθυπουργός  της ακροδεξιάς οικονομικής πολιτικής και της φασίζουσας  κατασταλτικής πρακτικής,  απέναντι σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες απεργίες και διαμαρτυρίες, αυτός ο πολιτικός απατεώνας που τον Ιούνιο βγήκε  με την υπόσχεση ότι «θα παλέψει» για αλλαγές στο χρέος, αυτός ο γνήσιος απόγονος της ταγματαλήτικης πρακτικής ,επιδιώκει δύο πράγματα:1^ον :Με τον εκβιασμό «ότι αν δεν υποταχτούμε στην πολιτική του θα είναι χειρότερα» να μετριάσει τις κοινωνικές αντιδράσεις, να κάμψει το ηθικό του κόσμου που δοκιμάζεται σκληρά, να μας απελπίσει. Και βεβαίως  να φοβίσει τους μικρομεσαίους ιδιοκτήτες ότι θα τους πάρουν οι …μπολσεβίκοι το βιός τους αν ανατραπεί η πολιτική του και 2^ον  Να «βρωμίσει» πιάνοντας στο στόμα του και χλευάζοντας ως ανεδαφικά ή ακρότητες(!) τα οράματα της κοινωνικής χειραφέτησης ,τα προτάγματα της Αριστεράς, το αίτημα για μια άλλη μορφή κοινωνικής οργάνωσης  χωρίς εκμετάλλευση. Τον σοσιαλισμό. 

Εμείς λοιπόν οι εργαζόμενοι οι άνεργοι οι συνταξιούχοι  έχουμε ένα μεγάλο καθήκον απέναντι σε αυτή την Ύβρη που δεν αφορά βεβαίως μόνο την αριστερά σαν πολιτικό σώμα αλλά όλους μας σαν κοινωνία μη εκμεταλλευτών που δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας:

Να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική. Να  διώξουμε τους χαμερπείς, να αποκαταστήσουμε την  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

(Γιατί δεν είναι δημοκρατία αυτό που ζούμε. Μάλλον προς χούντα φέρνει)

Και όλοι μαζί να οργανώνουμε την οικονομία με βάση τον σεβασμό στις  συλλογικές ανάγκες μας  -κόντρα στην εκμετάλλευση.

Να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας ,να ζούμε με υλική και ηθική αξιοπρέπεια. Με δικαιώματα και συλλογικότητα.

Να  αποκαταστήσουμε τις έννοιες του πολιτισμού εν τέλει.

Γιατί  μαζί με τις ζωές μας δοκιμάζεται ο πολιτισμός μας

                                                     Δημήτρης Λαβατσής

                                               Μέλος της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ Χίου